Oceniając procent mokrej masy, skóra składa się w 60 – 72% z wody, kolagen w skórze stanowi 27 – 39 %, elastyna – 0,2 - 0, 6%, a glikozaminoglikany (w tym kwas hialuronowy) – 0,03 – 0,3% .

Skóra zawiera 0,5 - 1 mg kwasu hialuronowego na g masy mokrej tkanki lub około 50% całkowitej zawartości kwasu hialuronowego

w danym organizmie. Kwas hialuronowy syntetyzowany jest w skórze przez fibroblasty i keratynocyty.

W przypadku tkanek skóry, macierz pozakomórkowa odgrywa istotną rolę sygnałową między innymi w procesie naprawy uszkodzeń tkankowych. Poszczególne składniki macierzy wywierają różny wpływ na proliferację fibroblastów, komórkową migrację, produkcję kolagenu oraz różnicowanie komórkowe. Dermis (skóra właściwa) jako mocna strukturalnie tkanka łączna zbudowana z włókien, macierzy pozakomórkowej oraz komponentów komórkowych, jest niezmiernie ważną tkanką (obok epidermis i hypodermis), która stanowi około 15% masy ciała. Kwas hialuronowy odgrywa kluczową rolę w dermis jako mukopolisacharyd stanowiący główny budulec macierzy. Jest to składnik decydujący m.in. o uwodnieniu skóry poprzez swoje silne właściwości higroskopijne.